Hey! Ben Geldim!

Ali Selim

Uzun zaman oldu buralara gelmeyeli.. Tabii ki haklı sebeblerim var. Ali Selim’imiz sağlıkla geldi kucağımıza..Annelik harika bir duygu evet.. Ama ben şimdi annelik şöyle güzel böyle güzel kısmını geçiyorum, bunu anne olanlar biliyor, olmayanlar da tahmin edebiliyor zaten..

İlk aylar bizim için bir alışma evresiydi. Kendimi sadece hamileliğe odaklamıştım ve doğduğunda ne olur ne biter en ufak bir düşüncem yoktu. Doğumdan sonra ben de yeni bir hayata gözlerimi açtım.Mantıklı mantıksız yakınmalarım, fazlaca tedirgin hallerim hepsi geçti. Zaten herşey geçmiyor mu bir gün? O her gelişim gösterdiğinde farklı bir yola giriyoruz birlikte.. Farklı bir şey öğreniyoruz.

Şimdilik pek kolay bir bebek değil Ali Selim.. İlk aylardaki gaz problemlerimizin geçtiğini düşünürsek şu an en ballı aylardayız aslında. Kimilerine göre de daha zor zamanların bizi beklediği aylar..Yine de bir yere bıraktığımda kendi kendine takılan bir bebek asla değil.. Sonsuz ilgi aşığı ve kucaktan inmek istemeyen bir tosbik kendileri. Evet fazla yoruluyorum. Bazen yapamayacakmışım hissine kapılıyorum, sonra sabah oluyor, bana sadece gülümsüyor ve ben herşeyi unutuyorum. Annelik dedikleri şey tam olarak bu demekki diyorum. Anneliğin değeriyle ilgili söylenen o cümleler bir zamanlar öylesine boş gelirken yavaş yavaş dolu hale gelmeye başlıyor. O güzel yüz, yaşam sevinci ve umut veriyor. Ben sağlıklı olmalıyım ki o da olmalı diyorum.

Zaman su gibi akıp gidiyor. Her ay başka bir yüzüyle buluşuyorum. Büyüyor..Hatta 5 aylık oldu bile. Bu kadar hızlı büyümesini şaşkınlıkla izliyoruz. O büyüdükçe ben de büyüyorum. Zaten sabırlı biriydim ama sabrım hat safhalarda mesela şuan. Sinirleniyorum bazen ben de her anne gibi ama hakim olabiliyorum bu duygularıma..

En en büyük destekçim sevgili eşim Gökhan.. Babalık ona o kadar yakıştı ki.. Benim eksiklerimi tamamlıyor, kenara çekilmemesi bazen elinden gelmeyecek şeyleri bile deniyor olması da bana güç veriyor.

İş hayatını bırakıp anne olmak can sıkıcı değil mi diye soranlar oluyor. Evde bir şey üretmeden oturmak tabiiki sıkıcı olsa gerek. Ama evde bir rolüm var ve ben nasıl akşam oluyor hiç anlamıyorum. Belki o birazcık büyüdüğünde daha akıllıca bir soru haline gelebilir bu. O gelecek günler için de bazı planlarım var elbette..

Sağlıcakla kalın 🙂

2 comments

Bir cevap yazın